Mensen om mij heen hulp en advies gevraagd, internet geraadpleegd, gaan zoeken en gevonden;
Op Koningsdag geboren 8 Engelse Springer Spaniels en wat een schatjes.
Ik kon het helemaal volgen, van de eerste tot de dag dat ik haar op mocht halen, haar achtste week.
Alles goed voorbereid, een bench, puppyvoer, riem en halsbandje, mijn hele flatje puppy proof, opgegeven bij de puppy cursus en een paar weken vrij van mijn (vrijwilligers)werk, ze kon komen op mijn verjaardag, 23 juni.
So far so good!
Maar wat moet zo'n beestje ongelofelijk veel leren in haar eerste vier weken op een nieuwe plek, ze is net 8 weekjes jong, bij haar moeder, broertjes en zusjes weg en dan al bench en zindelijkheidstraining, puppy cursus en ze mag niet eens in mijn kamer plassen en mijn meubels slopen, niet in mensen happen en rommel op straat eten, ze mag per maand 5 minuten langer lopen per keer, dus ze zit nu op bijna 20 minuten en ze heeft zoveel meer energie wat ze kwijt wil, ze is tenslotte een Springer en dat is een jachthond, die willen werken, uitgedaagd worden, rennen en speuren, ook met haar kleine 16 weken.
Ze is een pittige Springer, we hebben nu 4 keer cursus gehad en ik heb er wel al wat van opgestoken, ook van mijn buuf, vader, facebook en forums op het internet.
Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zoveel heb geleerd toen ik Frisco had, want nee, ik ben geen leek op het hondenbezittersgebied.
Frisco is afgelopen december overleden, hij was mijn lieve trouwe maatje voor bijna 10 jaar en ik wou er voor waken dat ik niet een vervanger ging zoeken, daarom is Tinka zo totaal anders.
Tinka is nu bijna 8 weken bij mij en ik heb gemerkt dat ik, hoe vaak ik het ook opnieuw doe, zij niet of nauwelijks op mij reageert, hoe consequent ik ook ben.
Ze weet ondertussen precies mijn breekpunt en dan kan ik weer opnieuw beginnen.
Mijn enthousiasme kan ik inmiddels niet meer fingeren, ik ben moe,
moe van de regeltjes herhalen herhalen herhalen......
moe van haar energie die eindeloos is en hyper,
moe van moedeloos herhalen wat zij toch niet oppikt omdat ik geen overwicht op haar heb......
Twee weken geleden ongeveer ben ik begonnen met elke dag een cijfer te geven, 1 voor het contact tussen Tinka en mij en 1 voor hoe het met mij gaat, daar moest ter zijne tijd een stijgende lijn in zitten, maar daar was ik na anderhalf week al te moe voor.
Tot ik eergisteren mijn huisarts gesproken had en ik echt in ging zien dat ik niet beter word van Tinka en Tinka niet van mij.
Gisteren bij de dierenarts geweest en eindelijk een knoop heb doorgehakt, Tinka moet weg bij mij!
Wij doen elkaar geen goed, ik kan haar niet bieden wat zij nodig heeft en wat ze wel verdient.
Zij is voor mij niet wat ik nodig heb en waar ik me goed bij voel, sterker nog, ik word er ziek van.
Dus ik heb contact gezocht met de eigenaar van Tinka's mama om te vragen of zij nog mensen kent die een 16 weken jonge springer teefje willen en ik wacht nu op een reactie van haar.
Vrienden die nog ideeën hadden en hebben voor tijdelijke opvang of oppas; Dank jullie wel, heel erg lief, maar nee, ik heb vrede met mijn beslissing.
Ik kan haar nog beleven als een gemis straks en niet als een godzijdank die is weg.
Ze is niet mijn rastype en ik denk dat ik dat of niet gelezen heb, of niet wou zien.
Het was een pittige leerervaring en ik wens haar een hele fijne plek waar ze oprecht geliefd is en heel veel ruimte heeft om te spelen en te ravotten.
Dag lieve kleine kokette Katinka, je hebt toch wel een plekje in mijn hart maar liever niet meer om me heen, het ga je heel fijn en goed straks op je nieuwe plekje *Woef*
